Coğrafya, siyasi kararlar üzerinde şüphesiz bir etkiye sahiptir. Tatarların İslam dünyasının en kuzey uçlarında yaşamaları, sadece İdil Bulgarları veya Kazan Hanlığı'nda alınan siyasi kararları etkilemekle kalmadı. Uzaklık ve kendi başlarına kalma hissiyatı, Tatar bilinçaltında da yerleşmiştir.
Bu düşünceyi İdil Bulgarları Emiri Cafer bin Abdullah çok güzel dile getirmiştir. Onun döneminde İdil Bulgar Devleti 922 yılında resmen İslamiyet'i kabul etmişti. Bugün bile önemini koruyan sözleri İbni Fadlan'la yaptığı bir konuşmada şöyle söylüyor:
"Eğer Halife (el-Muktedir Billah, 895-932) bana ordusunu gönderseydi, bana ulaşabilir miydi?"
İbni Fadlan "Hayır" diye cevap verdi.
"Ya Horasan Emiri ordusunu gönderseydi?" diye devam etti Cafer ibni Abdullah.
"Hayır" diye tekrarladı İbni Fadlan.
"Bu, aramızda çok uzak bir mesafe ve çok sayıda kâfir kabileler olmasından dolayı değil midir?"
"Elbette" diye cevap verdi İbni Fadlan.
(122, رسالة ابن فضلان)
İdil Bulgarları emiri Cafer ibni Abdullah ne Halifenin ne de Horasan'ın ordularının topraklarına ulaşamayacağını çok iyi biliyordu. Yani çok isterseler bile ne zarar verebilir ne de destek sağlayabilirlerdi.
Bugün, aramızda bin yıldan fazla mesafe olmasına rağmen, Tatarların siyasete yaklaşımı değişmeden kalıyor ki Allah'a tevekkül ve kendi imkanlarına güvenmektir.